Daarna kwamen de informatieve boeken van de bib aan de buurt. Die lazen we samen en maakte gelijkertijd een mindmap. Vroeger hebben we die werkwijze ook al een paar keer gebruikt en ik heb nu Bloem groter wordt gemerkt dat dit voor haar een erg goede manier is van informatie verwerken. Daar we nog in het begin van lezen en schrijven zitten wilde ik gewoon de mindmap schrijven. Daar was Bloem het niet mee eens, ze wilde een eigen mindmap maken, en zo schreef ze alles over wat ik op schreef. Lange woorden als "camouflage, uilskuiken, nachtvogel" spelde ik haar voor. Het was wat veel (vond ik) maar ze hield dapper vol! Vond het super om te doen.
Dit was het resultaat. Omdat het best veel info in één keer was (al was er natuurlijk wel herhaling van wat ze voordien al in de filmpjes gezien had) wilde ik graag weten hoeveel er was blijven "hangen".
Ik suggereerde de foto van de mindmap naar opa in Nederland te sturen en te vertellen dat ze op het moment een uilenproject volgt. Vond ze een tof idee, ze zou wel even dicteren wat ik schrijven moest. Tot mijn verbazing kwam al het geleerde eruit. halverwege pakte ze haar mindmap erbij, keek eens even p het papier, om vervolgende de rest te dicteren. Was voor mij als de "lesgever" heel tof. Om te zien dat deze manier van aanpak en werk, ook echt werkt! Het is tot nu toe zoeken geweest welke manier van werken het beste gaat, maar zo langzaamaan komen we erachter!
Ik probeer in onze projecten ook zoveel mogelijk de andere vakken te integreren. En dat lukt eigenlijk goed. Nederlands en woordenschat is geen probleem. Kijk maar op de map om te zien welke woorden we allemaal besproken hebben. Enkele woorden alleen is lastig, in een verhaal haalt ze erg snel eruit wat een woord wil zeggen door het zinsverband met de rest van het verhaal.
Daar er ook nog een lapbook over uilen op het programma staat wordt ook Engels in het project betrokken. Die lapbooks zijn allemaal op internet te vinden, maar alles is Engelstalig, en deze mama vind niet dat ze alles moet gaan vertalen en opnieuw maken :-) Engels staat ook op onze leslijst, dus waarom niet gelijk Owl, pellet, raptor en dergelijke leren.
We zochten ook een boek om voor te lezen. Dat was wat moeilijker. Zo'n mooie als bij de Peru lessen vonden we niet; Wel een grappig boek van Arnold Lobel. Verhalen over een gekke uil die bang is voor zijn eigen knieën onder zijn deken. Die de winter binnen laat waardoor zijn huis bevriest. Die aan allemaal zielige dingen gaat denken : stoelen met kapotte poten bijvoorbeeld om te te kunnen huilen zodat hij tranen thee kan zetten. We genoten wel van het boekje, maar leerde niks bij over echte uilen! :-)
En verder zijn we op zoek gegaan naar braakballen. Die willen we graag uitpluizen; Dat was een minder makkelijke opdracht om te vinden maar het is ons toch gelukt. Daarvoor brachten we gister een bezoekje aan de uilentuin van Jan en Ann. Een gepensioneerd koppel die er als hobby een tiental uilen op na houdt. We kregen braakballen en veren en een berg uitleg over uilen. En we mochten natuurlijk de uilen van heel dichtbij bewonderen.
Het kleine uiltje rechtsboven heet Billy en vonden wij het liefst! de grote foto is de lapland-uil, die was super mooi! |
Echt heel goed van haar, dat mindmappen. Hoe vonden jullie de braakballen? Nog wat leuks erin gevonden?
BeantwoordenVerwijderenDat boekje van Arnold Lobel is erg leuk. Ik heb het heel wat voorgelezen. Muizensoep en Tranenthee is ook er grappig. Ken je die?
Hoi Ariëlla, de boeken van Arnold Lobel hebben we ontdekt dankzij het uilen project. We lezen ondertussen al een derde boek voor. Ze vind de verhalen erg grappig.
BeantwoordenVerwijderenHet mindmappen werkt bij haar echt goed om alles te onthouden, wil deze manier van werken vaker inzetten.
En de braakballen hebben we nog jet uitgeplozen :-) die opdracht is een beetje uitgesteld,omdat een jongen van onze to-groep komt meedoen. Een tiener met grote liefde voor alles wat vleugels heeft. Hij wil graag meedoen.
Verslag van de uitpluizerij komt dus nog.