Ons uilen project: Een mindmap gemaakt en een bezoek aan de uilentuin.

We zijn al even bezig met ons uilen project. We keken al enkele filmpjes via schooltv, zoekfunctie: uilen. Daar leerde we al veel.
Daarna kwamen de informatieve boeken van de bib aan de buurt. Die lazen we samen en maakte gelijkertijd een mindmap. Vroeger hebben we die werkwijze ook al een paar keer gebruikt en ik heb nu Bloem groter wordt gemerkt dat dit voor haar een erg goede manier is van informatie verwerken. Daar we nog in het begin van lezen en schrijven zitten wilde ik gewoon de mindmap schrijven. Daar was Bloem het niet mee eens, ze wilde een eigen mindmap maken, en zo schreef ze alles over wat ik op schreef. Lange woorden als "camouflage, uilskuiken, nachtvogel" spelde ik haar voor. Het was wat veel (vond ik) maar ze hield dapper vol! Vond het super om te doen.

Dit was het resultaat. Omdat het best veel info in één keer was (al was er natuurlijk wel herhaling van wat ze voordien al in de filmpjes gezien had) wilde ik graag weten hoeveel er was blijven "hangen". 

Ik  suggereerde de foto van de mindmap naar opa in Nederland te sturen en te vertellen dat ze op het moment een uilenproject volgt. Vond ze een tof idee, ze zou wel even dicteren wat ik schrijven moest. Tot mijn verbazing kwam al het geleerde eruit. halverwege pakte ze haar mindmap erbij, keek eens even p het papier, om vervolgende de rest te dicteren. Was voor mij als de "lesgever" heel tof. Om te zien dat deze manier van aanpak en werk, ook echt werkt! Het is tot nu toe zoeken geweest welke manier van werken het beste gaat, maar zo langzaamaan komen we erachter! 

Ik probeer in onze projecten ook zoveel mogelijk de andere vakken te integreren. En dat lukt eigenlijk goed. Nederlands en woordenschat is geen probleem. Kijk maar op de map om te zien welke woorden we allemaal besproken hebben. Enkele woorden alleen is lastig, in een verhaal haalt ze erg snel eruit wat een woord wil zeggen door het zinsverband met de rest van het verhaal.

Daar er ook nog een lapbook over uilen op het programma staat wordt ook Engels in het project betrokken. Die lapbooks zijn allemaal op internet te vinden, maar alles is Engelstalig, en deze mama vind niet dat ze alles moet gaan vertalen en opnieuw maken :-) Engels staat ook op onze leslijst, dus waarom niet gelijk Owl, pellet, raptor en dergelijke leren.

We zochten ook een boek om voor te lezen. Dat was wat moeilijker. Zo'n mooie als bij de Peru lessen vonden we niet; Wel een grappig boek van Arnold Lobel. Verhalen over een gekke uil die bang is voor zijn eigen knieën onder zijn deken. Die de winter binnen laat waardoor zijn huis bevriest. Die aan allemaal zielige dingen gaat denken : stoelen met kapotte poten bijvoorbeeld om te te kunnen huilen zodat hij tranen thee kan zetten. We genoten wel van het boekje, maar leerde niks bij over echte uilen! :-)

En verder zijn we op zoek gegaan naar braakballen. Die willen we graag uitpluizen; Dat was een minder makkelijke opdracht om te vinden maar het is ons toch gelukt. Daarvoor brachten we gister een bezoekje aan de uilentuin van Jan en Ann. Een gepensioneerd koppel die er als hobby een tiental uilen op na houdt. We kregen braakballen en veren en een berg uitleg over uilen. En we mochten natuurlijk de uilen van heel dichtbij bewonderen. 

Het kleine uiltje rechtsboven heet Billy en vonden wij het liefst! de grote foto is de lapland-uil, die was super mooi!

Gans vouwen / origami en een foto-reportage van Jip

We waren gistermiddag op bezoek bij een vriendinnetje van Bloem. Zij leerde Phebe een origami Gans te maken. Heel tof. Ondertussen staat er al een hele zwerm ganse op de keuken tafel. Bloem kwam dan zelf op het idee een vouwbeschrijving te maken met het fototoestel. Die moeten we dan ook wel even op de blog zetten vond ik.

Bloem houd sowieso erg van foto's maken, al beland de helft wel in de digitale vuilbak omdat ze haar camera niet altijd even goed stil houd. Maar oké, het wordt steeds beter. En fotograferen is een toffe hobby, en met de tegenwoordige digitale camera's is het ook iets wat je een klein kind gerust kunt laten doen. Vanmorgen was Jip haar fotomodel. Heel grappig. Jip was "moe" en wilde niet echt in de lens kijken, dus hield ze haar koppie even in de juiste richting :-)
En de mama heeft op de Ipad een nieuwe app staan voor foto's leuk bij elkaar te zetten (als hierboven) Kun je toch veel foto's tonen, in slechts één foto. Zo leren we elke dag bij.

Jip

Visjes vingerprint aquarium.

We kwamen weer wat leuks tegen op het net dat we zelf wilden proberen!

visjes van je vingerprint.

Eerst verfden we de achtergrond blauw met gewone waterwerf. 

Even laten drogen en dan het blad vol gestempeld met onze vinger, in verschillende kleuren.

Achteraf met een fijn kwastje de planten ertussen geverfd.

En weer even geduld tot de verf droog is.

Als laatste gebruikte we een fijnlijner stiftje om de visjes rond de afdruk te tekenen.

Simpele opdracht, leuk om te doen en een grappig resultaat!

Sporten en vogels spotten in natuurreservaat Bourgoyen.

We waren afgelopen dinsdag weer op pad met ons TO-groepje. In de voormiddag gingen we sporten in een sporthal in Zwijnaarde. Na het "allemaal samen startspel" deelde de groep zich op in groot en klein. Groot ging met één van de mama's voetballen en badmintonnen.
Klein ging met de andere mama's toestellen oefenen.
Daar Bloem bij groep "klein" hoort, alleen daarvan foto's en een verslag.
We oefende op korfbal gooien. Na even oefenen ging dat best. (de kleinste van de groep, vier jaar, had de eerste treffer!)
Daarna was het handstand en klimmen en klauteren op een wandrek. Bloem weigerde op haar hoofd te gaan staan :-) Ze vind dat vreselijk eng, is bang om te vallen...... Daar de mama (en ook de papa) daarin ook geen helden zijn, heb ik haar enkele laten kijken en supporteren voor de kinderen die het wél durfden.
Daarna oefende de kinderen op de evenwichtigs balk, de lage en ook de hoge. Ging heel goed, je zag het zelfvertrouwen groeien.
Dan via de trampoline op de dikke mat springen.
En als laatste met de springplank over het paard. Ik had gedacht dat Bloem dat ook niet zou durven maar.... ze vond dat verre weg het leukste onderdeel :-) Het ging dan ook bij elke stap beter.

Om 12 uur sloten we het sporten af en reden naar het natuurreservaat de Bourgoyen. Daar mochten we in het restaurant van Natuurpunt onze boterhammetjes opeten. Bij de kleine tentoonstelling in de hal ontdekte we opgezette beesten op de bovenverdieping. Daar er ook uilen tussenstonden ben ik even gaan vragen of we misschien via hen aan braakballen konden geraken. Vanwege ons uilen project willen we héél graag een braakbal uitpluizen. Er kwam direct een zeer vriendelijke dame naar beneden. Ten ze onze interesse zag mochten e nog mee naar boven. Ze haalde speciaal de opgezette uilen uit, gaf extra uitleg over uilen, en beantwoorden een paar vragen. Echt super. Ze legde de kinderen ook ven uit waar de opgezette dieren vandaan kwamen. Er waren een paar die het "gemeen" vonden en vooral "heel zielig". Maar alle dieren bleken dood te zijn gevonden. Onze dame bewaard alle gevonden dieren, die nog genoeg intact zijn, in haar diepvries tot een man de tijd heeft ze op te zetten. Zo dienen ze als educatief materiaal. En ja, we vonden het ook echt mooi de dieren "in het echt" eens goed te kunnen bekijken.
Ze gaf een adres en telefoon nummer mee waar we misschien braakballen konden krijgen, maar helaas... het is een opvangcentrum in Merelbeke en de uilen daar krijgen piep-kuikens als voer. Daar zitten geen botjes maar kraakbeen in en dat verteerd volledig in de maag van de uil. We zoeken dus nog even verder.

Als afsluiter maakte we een wandeling door het natuurreservaat en gingen in de vogelhut, vogels spotten. We kregen van Natuurpunt verrekijkers mee. De tijd vloog weer, we kwamen er tekort. Het is een plek die we gerust nog eens kunnen bezoeken!

Gummy beertjes experiment.

Het idee van dit experimentje was ik ooit ergens tegengekomen op het internet. Daar ging het eigenlijk alleen over een gummy beertje in water leggen en na een dag kijken wat er was gebeurd.

Wij deden het een klein beetje anders.
We namen vier potjes van yoghurt.
* In één legde Bloem gewoon een gummy-beertje.
* In de tweede deed ze veel zout en water + het gummy-beertje
* In de derde alleen water en het beertje.
* En in de vierde azijn en het beertje.

We deden dit juist voor het naar bed gaan.

* De volgende ochtend was er in potje één niks gebeurd :-)
* In potje twee leek het beertje kleiner geworden te zijn, de zout had zich ook gehecht.
* In het derde potje was het beertje minstens twee maal zo groot geworden!
* En het vierde potje leek op limonade (dat wilde ze opdrinken :-)

Een Kero gemaakt (Peruaanse drinkbeker uit de tijd van de Inca's)

Als totale afsluiting van ons Peru project maakte we met rode klei nog een "kero". Een drinkbeker zoals ze in de tijd van de inca's gebruikt werden. Ik heb het met Bloem ook nog even over de Inca's gehad, maar meer oppervlakkig, ze is daar nog te klein voor, dat komt later nog wel eens. Ik wilde gewoon dat ze het begrip "inca's" alvast gehoord heeft.

Via de Stichting Hope kun je gratis een lessen-pakket downloaden over Peru. Daarin staat de beschrijving voor het maken van de Kero.
Op de planning stond het knutseluurtje op de woensdag, maar toen kwam het buurmeisje om op straat te spelen..... Heb Bloem dan eerst maar naar buiten laten gaan met het mooie weer. Daar heeft ze buurmeisje schijnbaar verteld over de knutselopdracht die ze nog over had van het Peru project. Gevolg: Twee meisjes die het graag samen wilde doen :-) Gelukkig had ik genoeg rood/bruine klei.
Ze zijn dus heerlijk samen bezig geweest. Dachten beide "dat is makkelijk, doen we even" en kwamen er samen achter dat het toch zò simpel niet was. Het was in elk geval leuk om te doen. Met het laatste restje klein hebben ze vast uiltjes gemaakt, de start van ons volgende project. UILEN.

Project Peru.

We zijn een hele tijd bezig geweest met ons project over Peru. We kwamen bij dit land uit na ons bananen-project en ons daaruit voortkomende fairtrade project.
Daar de fairtrade bananen uit Peru kwamen, werd dat ons volgende project.

We leerde waar Peru ligt op de wereldbol, wat de hoofdstad is.
We bekeken Peru in de atlas, op google-earth en in info boeken van de bib.
We kochten maïskolven en bereidde die zoals ze dat in Peru doen.
We kleurden op een kaart de rivieren, bergen en het regenwoud.
We bekeken de klederdracht, en kleurde daar ook een kleurplaat van.
We bekeken wat filmpjes op youtube.
We keken bij oma naar documentaires over dieren in het regenwoud.
We zochten info op over lama's, het bekendste dier van Peru.

En we lazen een spannend leesboek over een avontuur in de bergen van Peru.

Het was voor Bloem een erg spannend boek, maar we leerde er wel héél veel uit. (Een paar te moeilijke passages heb ik overgeslagen, het verhaal is eigenlijk bedoeld voor 9 tot 12 jarige :-)
We spraken over de verschillen tussen kinderen hier in Europa en kinderen in Zuid-Amerika. We hadden het over straatkinderen, over geen werk hebben en dan ook geen eten, niet zoals hier met de sociale zekerheid waarbij iedereen wél iets van geld krijgt. De verschillen in eten kwamen aan bod, de kleding, het bijgeloof en de angst voor "de berggeest". De onwetendheid . We hadden het over verschillende weersomstandigheden (die kunnen in Peru heel snel veranderen). We hadden het over kleding (Amilcar uit het boek loopt op sandalen die gemaakt zijn van oude autobanden!) En we hadden het over een heel bekend gerecht in Peru, gebraden cavia. Bloem reageerde net als Mees uit het boek "mam, dat is zielig! dat is een huisdier!". Maar na door te praten over de argumenten van Amilcar, kon ze er toch inkomen (al zou ze er nooit van proeven :-) Ze begon prompt wel de dochters van mijn vriendin te plagen, die hebben een heleboel cavia's als huisdier :-)
We hebben genoten van ons project, hebben veel geleerd, moeten nog één opdrachtje doen, en dan over naar het volgende. (ze heeft zo alweer haar wensen kenbaar gemaakt "mam, ik wil wel eens weten hoe.......")

rekenen : Math lapbook

Daar Bloem heel graag lapbooks maakt, en het juist voor de vakantie even "lastig liep" met rekenen, maakte we ook nog een Math Lapbook for the 1 Grade.

We namen alle "feiten" nog eens door. Links/rechts, tellen per twee, de dagen van de week en de maanden van het jaar (zowel in het Nederlands als in het Engels) Getal herkenning en getal verdubbeling. Bloem heeft alles zelfs uitgeknipt en geplakt (oké, klein beetje hulp bij het plakken :-)

En ze vond het super om te doen. Ik merk dat zulke opdrachten haar helpen om zelfstandig aan de slag te gaan (veel meer dan de gewone reken methode, daar voelt ze zich veel onzekerder bij en moet ik dicht in de buurt blijven :-) Ze krijgt bij zulke lapkbooks ook een beter "beeld" in haar hoofd, de info blijft veel beter "plakken". In het begin van onze thuisonderwijs carrière hebben we heel wat lapbooks gemaakt. Nu kwamen we meer in het "officiële" gedeelte van het lesgeven en dacht ik beter met methodes te werken "gelijk op school". Na de laatste twee reken lapbooks ben ik echter tot de conclusie gekomen dat Bloem veel betere leert met lapbooks. We gooien de methode niet overboord, maar halen de lapboord wél weer aan boord :-). Ofwel, de mama heeft hier weer wat uit geleerd.