Terug uit "ziekteverlof" en een close-up van een kat.

de close -up van Jip

Het was een beetje rustig hier, al deden we wel "iets". Bloem was ziek, al voelde het ergens ook niet echt als ziek aan.... Geen koorts, geen pijn, geen ontstekingen of wat dan ook, maar wel hoesten, hoesten, hoesten.... En dat werd steeds erger, vooral 's nachts. Uiteindelijk hoestte ze zo'n beetje elk uur, de longen uit haar lijf, met gierende uithalen, snakkend naar adem. Spuugde ze steeds al haar eten uit én bergen slijm. Bloem, die voordien niet eens wist hoe de dokter eruit zag, bezocht hem drie keer in nog geen twee weken. Uiteindelijk (ondanks dat ze is ingeënt) bloem geprikt op "kinkhoest". Daar lijkt het hoesten het meeste op. De uitslag hebben we nog steeds niet, schijnt een langdurige kweek te zijn. Het hoesten zelf is gelukkig ferm verminderd. Na bijna twee weken elke nacht, elk uur wakker, waren we hier allemaal moe. Bloem uitgeput van het hoesten, wij van het steeds wakker schieten en haar helpen. Iets wat ze zelf op een gegeven moment niet eens meer registreerde, zo moe was ze. Dus ja, in die tijd hebben we weinig gedaan, niet vanwege "ziek voelen", maar vooral vanwege het uitgeput zijn. (Zowel zij als ik ;-). Dus in die tijd las ze gewoon heel veel, lekker met een spannend boek in de relax zetel, kussens erbij, dekentje.....

Nu gaat het gelukkig weer een stuk beter en sinds vrijdag zijn we weer met de lessen gestart. Eerst maar even hard met rekenen en tal aan de gang. Het lijkt erop dat de pauze deugd heeft gedaan aan het rekenen, ze crossen door het laatste boek van Katapult heen én vind het leuk! dat is voor het eerst bij rekenen :-) . We lopen nog steeds een beetje "achter met wiskunde omdat we vorige jaar overgeschakeld zijn van Reken Zeker naar Katapult. Met die laatste methode zijn we dan opnieuw begonnen, niet omdat Bloem nu eindelijk niet gekeken kan, maar omdat zijn DENKT dat ze niet rekenen kan. In de praktijk gaat het prima, rekent ze zonder dat ze er erin heeft. Maar in het boek slaat ze dicht als ze een foutje heeft gemaakt. Om haar zelfvertrouwen op te bouwen zijn we gewoon opnieuw begonnen, en daardoor liepen we zeven maanden "achter" op leeftijdsgenootjes op school. Die zeven maanden zijn ondertussen teruggebracht naar twee, en het was het wel waard. Ze heeft nu tenminste plezier in rekenen. Was dus ergens wel jammer dat we ruim twee weken stil stonden, maar de afgelopen dagen heeft ze echt véél hoofdstukken doorgewerkt, dus uiteindelijk komen we er wel.

Taal gaat nog altijd via "methode de Haan". Ben ik nog steeds tevreden over.

Vandaag deden we ook nog even een kleine art-opdracht. Kwam hem tegen op de blog van art projects for kids , één van mijn favoriete blogs om ideeën af te halen. Een close up van een katten-snoet. Niet moeilijk, zo gedaan, leuk resultaat, gewoon even voor de gezelligheid. Dit is iets wat we altijd samen doen, Bloem haar tekenboek, ik het mijne. En elk blijft ook in het zijne. Ik help haar niet, toon wel eventueel voor in de mijne. Ze is ook vrij om haar tekening anders te doen dan de mijne, artistieke vrijheid ;-)

Voor we begonnen hadden we even een babbel over "wat is nu eindelijk een close-up".

We namen de foto camera en ze maakte een close-up van hond Jip. (die bleef wonderwel braaf liggen, gebeurd niet zo vaak)

Bloem haar katten close-up, ze wilde hem donkerder dan
de mijne, vond ze "echter".