Uit de bib dit boek meegenomen met 10 verhalen uit vijf verschillende werelddelen.Het zijn allemaal "volksverhalen", doorverteld van ouder op kind en nu opgeschreven.
Bloem vond het tof om eens te horen over andere landen, en andere kindjes en vooral andere verhalen. Al vind ze de meeste verhalen toch wel een beetje gek :-)
De koning uit het verhaal uit Marokko, die niet tevreden was tot hij een paleis had gebouwd dat met het paradijs kon vergeleken worden vond ze gewoon dom :-) Hij had al zoveel en het was nog niet goed.
Het verhaal over "Gulnara de krijgsvrouw uit Mongolië vond ze het mooiste. De jongste dochter van zeven gaat in plaats van haar oude vader meevechten in de oorlog van de Khan. In plaats van oorlog brengt ze vrede. Het sprak tot de verbeelding én ook de plaatsjes vond ze mooi bij dit verhaal.
Het boek is geschreven in samenwerking met Unicef. Ik vind het vooral goed dat ze weet dat het er op andere delen van de wereld heel anders toegaat dan thuis. In de zijlijn van het verhaal staan steeds kleine stukjes over een kindje uit het land van het verhaal, dat vond ze erg tof.
Ben benieuwd wat ze van de verhalen gaat onthouden. Je kunt nu eenmaal niet alles onthouden wat je hoort en leert en vanmiddag maakte Bloem de eigenwijze opmerking dat ze alleen plaats heeft in haar hoofd om de dingen die ze leuk vind te onthouden :-) Wat een wijsheid.... :-)
Ikzelf vond het verhaal uit Mexico wel leuk, over de Maismaagden. Zes zussen dansen voor een goede oogst, maar als het de mensen goed gaan vergeten ze dankbaar te zijn en vergeten de maismaagden te danken voor hun werk. Hierop verlaten de maagden het volk en mislukt de oogst weer. Een sprookje met een ware betekenis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten